Realisatie of opsplitsing... (een stukje uit Journal.earth)
Randolph: "Charaiveti, Charaiveti, Go on, Go on, Gate Gate, ga voorbij, ga voorbij... Stop met ‘zoeken-en-vinden’, ga door met realiseren, ga door met realiseren... Alleen via een echte, hechte onwankelbare spirituele band met de leermeester kan voorkomen worden dat je op welk niveau dan ook voor een van beide tegendelen kiest of een van de twee meer prefereert. Alleen een absolute waarachtige band kan je door alle sluiers met hun tegendelenvalkuilen heen slepen. Het is kenmerkend voor een realisatietocht dat deze spirituele band telkens wordt aangesproken en getest om fundamentele moeilijkheden te doorstaan. De grootste uitdaging voor een leraar is om een spirituele band met iemand te creëren, die sterk genoeg is om het mechanisme van vraag-en-antwoord, zoeken-en-vinden, weerstand-en-verlangen, tamas-en-rajas, samen met de leerling telkens weer te overwinnen. Op ieder niveau hoger, wordt die uitdaging groter. Er komt steeds meer op het spel te staan. Op een gegeven moment gaat het om ‘alles en niets’ en om ‘leven en dood’. Zodra deze band niet sterk genoeg is en wordt verbroken, zal de leerling zijn conclusies trekken en op het niveau van zijn conclusies door blijven leven. Hij heeft zijn eigen platform gecreëerd waarmee hij door het leven gaat. Het is zeldzaam dat iemand nog tijdens hetzelfde leven de boel weer vlot trekt en weer in staat is om opnieuw te luisteren. Het is namelijk kenmerkend voor het bevangen raken voor het ‘gevonden hebbende tegendeel’, dat het zich in zijn afsplitsing en ontkenning niet meer laat aanspreken of corrigeren. Hier komt de werkelijke kracht van een traditie om de hoek kijken. Mensen vragen mij altijd waarom ik toch telkens met mijn traditie op de proppen kom. Welnu, een mens heeft nogal wat ‘blinde vlekken’. Wanneer je tot een traditie behoort, ben je bereidt om je bij ontsporing door je oude leermeester of collega-leermeesters te laten corrigeren. Dit is goud waart. Wanneer je vanuit een ‘blinde vlek’ opereert worden zaken vaak ‘weg-gerationaliseerd’, ‘weg-geprojecteerd’, ‘weg-gebakthiseerd’ of ‘weg-geadvaitiseerd’. Het tegendeel maakt zich onbereikbaar en er ontstaan allerlei verwrongen ‘intuïtieve’ en ‘verlichtte’ identiteiten. Je zou dit soort verschijnselen ook zo onder de vele psychische ziekten van de mens kunnen rekenen..."
Randolph
