Uit welke tradities komt Randolph?
Namastee... welkom in Satsang...
In 1987 ontmoette Randolph de Nederlandse Advaita Vedanta leermeester Alexander Smit, een directe leerling van Sri Nisargadatta Maharaj. Na drie jaar intensief contact realiseerde hij op 31-jarige leeftijd wie hij is en altijd geweest was. Met de ontdekking van zijn Ware Natuur eindigde zijn zoektocht en begon zijn ‘realisatietocht’. In de jaren die volgden werd hij door alle klassieke valkuilen van de mind geloodst. Dit was, zoals hij zelf omschrijft, “een zeven jaar lang durend proces waarin op organische wijze iedere aandachtsvorm werd opgenomen in het Hart, om uiteindelijk daarin volledig en definitief verloren te raken en als het Stralende te herrijzen”. Via de realisaties van eenheid en het Absolute openbaarde zich uiteindelijk de Bevrijding. Deze uiteindelijke Bevrijding is iets heel anders dan eenheid of verlichting; toestanden die vaak als het spirituele eindstation worden gezien. Daarom eindigt Randolph zijn satsangs met Charaiveti, Charaiveti, en Gate Gate... Beide betekenen: ‘Ga verder, ga voorbij, land nergens, trek geen conclusies’. Expandeer de Oneindigheid in....
Randolph: "Ik zal me even voorstellen. Mijn naam is Randolph. Ik kom uit twee lineages,
twee traditionele doorgaven van de Waarheid die je van nature bent. Mijn eerste
traditie verloopt via Ramana Maharshi en Selva Raja Yesudian. Voor degenen die
Ramana niet kennen: Hij is dat lieve mannetje met die reeënogen en dat witte
baardje. Bijna alle moderne leermeester komen daar via hun eigen leraar hier
vandaan. Yesudian is bekend geraakt door zijn boek ‘Sport & Yoga’ en was
één van de eerste yogi's die in de jaren vijftig naar het Westen kwam om Yoga
door te geven. Yesudian zijn leermeesters waren Vivekananda, Elizabeth Haich en
Ramana. Helemaal in het begin van mijn zoek- en vindtocht ben ik bij zowel
Yesudian als Elizabeth Haich geweest en heb daar mijn initiatie in het
spirituele Hart gekregen. Elizabeth Haich is bekend om haar boek 'Inwijding'
wat in iedere bibliotheek terug te vinden is. Deze traditionele tak geeft het
merendeel door via stilteoverdracht. Dit betekent niet dat we niets zeggen. Die stilteoverdracht vindt niet
plaats door wat ik zeg of niet zeg, maar door wat ik Ben. Door enkel hier in de
Satsang te verschijnen, vindt die overdracht vanzelf plaats. Je kunt het
vergelijken met magnetisme. Net als een spijker die je langs een magneet haalt,
verkeer je hier in het vrije magnetische krachtenveld van mijn traditie. Door
alleen hier te verschijnen wordt de essentie op je over gedragen en begint
alles je wakker te schudden en wakker te roepen. Iemand die deze roep duidelijk
heeft gehoord en deze opvolgt, heet een 'ontwaakte'.
De andere traditie is de overdracht van de Navnath Sampradaya. Sampradaya staat
voor leermeesterlijke doorgave of transmissie en Navnath betekent negen. De
doorgave van de negen leermeesters. Nisargadatta Maharaj behoort tot die lijn
en is de tiende op rij en mijn leermeester Alexander Smit is voor mij nummer
elf. Met name deze traditionele tak spreekt overvloedig. Via de woorden wordt
iedere basis in de mind ondermijnt en uiteindelijk vernietigd. Omdat de meeste
mensen via woorden de weg zijn kwijt geraakt, worden er ook woorden gebruikt
om je de weg weer te wijzen naar de bron vooraf aan alle woorden. Ik ben een
wonderlijke combinatie van beide tradities, een wonderlijke combinatie van
woordelijke en stilte overdracht. Beide tradities verenigingen zich in mij
samen in wat ik noem: 'the transmission of Heart & Space'."
